Jeugdjaren

De na-oorlogse jaren
Ciro Perrino is januari 1950 in Sanremo in Italië geboren vijf jaar na beëindiging van de tweede wereldoorlog. Sanremo ligt aan de Ligurische kust in Noord-Italië die bekend staat als de Italiaanse Riviera. In Ligurië zijn nog duidelijk tekenen te zien van de oorlog ondanks het feit dat hier niet uitgebreid is gebombardeerd. Iedereen wil die periode van verlies, pijn en verdriet afsluiten en een nieuw begin maken.

Eerste kennismaking met muziek
Zijn vader is bankbediende, zijn moeder huisvrouw en zijn grootouders van moeders kant wonen bij hen in.
Op zijn derde jaar zit hij al aan de radio gekluisterd en zingt hij de toenmalige hits van de radio uit volle borst mee.
Als hij vier jaar oud is, krijgt hij een drumstel. In eerste instantie is hij hier niet in geïnteresseerd. Een paar jaar later gaat hij pas drummen.
Hij krijgt de muziek met de paplepel ingegoten.
Zijn grootvader van moederskant is een musicus op jonge leeftijd en bespeelt acht blaasinstrumenten.
Deze grootvader komt uit een hele grote familie waar iedereen verschillende instrumenten bespeelt. Zijn grootvader kent alle opera’s van Giuseppe Verdi en Giacomo Puccini uit zijn hoofd. Hij zingt ze vaak voor de jonge Ciro.
Ciro luistert naar verschillende soorten muziek zoals folk-muziek, klassieke muziek, opera’s en big bands. Zijn grootvader van vaders kant speelt in zo’n band bass drum.
Vrijwel heel zijn familie heeft muzikale aspiraties. Zo ook de broer van zijn grootvader, die dirigent is.

Zelf muziek spelen
Al vroeg in zijn leven ervaart hij de helende kracht van muziek, wanneer zijn tandarts hem naar Beethoven laat luisteren terwijl hij behandeld wordt.
Met zijn ouders kijkt hij naar musicals en films waarbij een film over het leven van Glenn Miller met James Stewart in de hoofdrol hem mateloos fascineert. Die muziek verovert zijn hart.
Op school heeft hij een goede muzieklerares die hem vertelt dat hij de beste muziek-leerling van de school is.
In die tijd heeft hij privé muzieklessen.
Het begint met drummen en vervolgens komt daar de piano bij. Hij specialiseert zich in fluit en hobo.
Op een gegeven moment pakt hij zijn pianolessen weer op tezamen met lessen in het dirigeren.

Kennismaking met popmuziek
Hij herinnert zich nog de eerste single die hij kocht, een single van de Byrds: Mr.Tambourine Man.
Hij beluistert vrijwel alle jaren zestig muziek en koopt een hele collectie langspeelplaten bij elkaar van 1964 tot in de zeventiger jaren met onder anderen veel groepen uit de Britse rock zoals Beatles, Rolling Stones, Who, Kinks en Small Faces. Later volgt veel muziek uit de U.S.A.
Het album Aftermath van de Engelse Rolling Stones en met name het nummer Think roepen bij hem sterke verlangens op om zijn leven aan de muziek te wijden en professioneel muzikant te worden.

De jonge generatie
De zestiger jaren zijn de jaren van een nieuwe generatie met idealen en ambities. Deze generatie staat te trappelen om zijn idealen en ideeën tot uitvoering te brengen, ook in de muziek.
Zijn generatie heeft de kans veel nieuwe muziek dingen live mee te maken en te ontdekken, zoals de Beatles, Rolling Stones, Doors, Procol Harum, Cream en veel progressieve rockbands.
De hele wereld spreekt dezelfde muzikale taal, dat is verbazingwekkend.

De eerste bands
De eerste bands waarin hij speelt, brengen voornamelijk een repertoire van Engelse en soms Amerikaanse covers.
Als hij zeventien jaar oud is, speelt hij in een groep genaamd The Love die eigenlijk tot 1969 zo’n beetje dezelfde samenstelling heeft.
Ze spelen veel in dancings, nachtclubs, bij carnavals en feesten, minstens drie tot vier keer per week, meestal tijdens het weekend.