Ciro gaat na het uiteenvallen van CELESTE zijn eigen weg en begint een uitgebreide solo carrière (zie elders op deze site) . Toch houdt een mogelijk vervolg op het eerste en enige officiële album van CELESTE hem nog steeds bezig. 

Ongeveer twee en half jaar geleden besluit Ciro door de waardering van buitenaf om het componeren van nieuwe songs voor CELESTE te heroverwegen. Hij onderbreekt zijn solo-projecten enige tijd om zich volledig te richten op CELESTE. Een geweldige uitdaging.

Als eerste stap wil hij hetzelfde kleurenpalet aan klanken weer tot leven brengen met de instrumenten die bijna 50 jaar geleden werden gebruikt.

De akoestische gitaar, de elektrische bas, dwars-en blokfluiten, piano, saxofoon, toetsenborden (Solina en Eminent), synthesizers (ARP 2600, ARP Odyssey, Minimoog), percussie, Ciro's eigen stem en zijn eigen Mellotron.

De ingrediënten zijn aanwezig.

Ciro benadrukt dat alles geheel in overeenstemming is met de oorspronkelijke intenties van Celeste in 1972.

Hij neemt in het Celeste Project de cello en de viool op, die deel hadden moeten uitmaken van het palet van "Principe di un Giorno".

Vanwege persoonlijke redenen verlaten de cellist als later ook de fluitist/saxofonist en de vrouwelijke stem, een Britse zangeres, de band. Zo wordt Celeste teruggebracht tot een kwartet. De geplande delen die de dialoog tussen de viool en de cello hadden moeten zijn, verdwijnen bijna geheel of worden bewaard. Deze muzikale delen worden deels opnieuw aangepast. Er is wel iets van overgebleven dat is te horen aan het begin van "Principe di un Giorno" waar de viool samen met de Mellotron speelt.

Ciro is zich bewust van het werken met volledig respect voor wat "Principe di un Giorno" van Celeste is.

Op elk moment realiseert hij zich dat het best moeilijk is om steeds weer  in de juiste emotie van dat album te komen.

Het begin om de eerste harmonieën, de eerste arpeggios van de gitaar en duidelijke liedjes met de Mellotron te componeren is moeilijk. Hij is niet tevreden. Talloze pogingen tot iets moois, komen niet goed uit de verf. De pogingen weerspiegelen de tekst ideeën niet. Ciro houdt zich dus tegelijkertijd bezig met de teksten zonder nog iets op te schrijven. Het wordt steeds duidelijker dat de Prins zijn vrijwillige verbanning van de bodem van het meer moet verlaten en onder de mensen moet terugkeren.

Het is duidelijk dat de beelden die op een bewuste en onbewuste manier in het creatieve proces worden gevormd, elkaar vroeg of laat beïnvloeden.

Een geluid doet iemand aan een woord denken, een foneem (een verzameling klanken) vraagt om een nieuw geluid. Zo ontstaat ook de titel van het nieuwe Celeste album, eerst schuchter en onzeker maar allengs duidelijker en meer omschreven.

"Il Principe ed il lago"( de Prins en het meer), "Il Ritorno del Principe" ( de terugkeer van de Prins), "Il Principe triste"( de verdrietige prins) etc. Aan het einde de gebruikelijke verre stem: Ïl Risveglio del Principe"( de ontwakende Prins).

Op dat moment krijgen de nieuwe composities ook een zekere vorm.