L’ISOLA KLEIN ENSEMBLE
Hoewel Ciro Perrino tevreden is met het eindresultaat van L’ISOLA met klassiek symfonieorkest, wil hij toch een andere invulling geven aan het album.
Hij wil de composities een andere toonsoort geven.
Ciro vindt dat de uitvoering een aardse uitstraling mist. Het lijkt erop dat hij het ‘zinnelijke aspect’ van de muziek mist. Dit is een van de belangrijke elementen die nodig is om onszelf uit te drukken. Hij voert talloze experimenten uit.
Tenslotte brengt hij het hele eiland weer terug naar de aarde door de volgende veranderingen door te voeren. Hij laat het grootste deel van de strijkersgroep achterwege, hij behoudt alleen de cello en de dubbele bas. Hij versterkt de percussie-kant en de stille ritmes. Tenslotte plaatst hij de menselijke stem meer op de voorgrond.